It's been a long time ago {&Yjara}

Onderwerp: It's been a long time ago {&Yjara} di feb 04, 2014 5:17 pm

Daar, er bewoog iets in de bossen. Ze stapte er voorzichtig op af. Daar, het bewoog weer. Inmiddels had ze haar boog al in haar hand, een pijl lag erop geladen. Ze schoot, de pees begon te trillen en de pijl schoot recht de bosjes in. Ze wachtte even, maar toen ze echt niets meer hoorde liep ze naar het struikgewas.
Er lag een konijntje op de grond, de pijl had zijn borstkas doorboord. Ze had gewonnen, het konijn had de overwinning met zijn leven moeten betalen. Ze bedacht dat het niet slim van het dier was geweest. Als hij nooit had bewogen was hij nu springlevend geweest. Helaas. Zo ging het leven.
Ze pakte het dier op en probeerde voorzichtig haar pijl uit het lichaampje te halen. Toen maakte ze de pijl schoon met een paar bladeren en schoof hem zo terug in haar koker.
Het dier was net groot genoeg voor twee personen, precies wat ze wilde. Ze had Yjara gevraagd om naar de rand van het bos te komen. Ze wilde praten. Ze had er behoefte aan om iemand om zich heen te hebben.
Op dit moment had ze het moeilijk, ze moest namelijk steeds denken aan haar verloren liefde. Selvay was haar vriendje, ze had hem al een hele tijd niet gezien en ze wist bijna zeker dat ze hem ook niet meer zou gaan zien. Maar ze kon hem niet loslaten, en haar dromen werden erger. Ze gingen over hem. Ze werd steeds wakker, ze kon de nachtmerries niet uitsluiten. Het ging gewoon niet.
Yjara zou haar misschien kunnen helpen, zij was er altijd voor haar geweest en ze zou haar helpen. Colette kreeg een lach op haar gezicht bij de gedachte aan Yjara. Ze was blij dat ze haar had ontmoet. Nu waren ze goede vriendinnen en deden ze veel dingen samen. Of in ieder geval, als er iets was konden ze elkaar altijd vinden. Dit was zo’n dag dat Colette Yjara nodig had.
Ze liep verder naar de rand van het bos, naar de plek waar ze hadden afgesproken. Daar zag ze Yjara als staan, ze was er al. Colette rende naar haar toe, gaf haar een knuffel en zei, ‘Hey, it’s been a long time since my journey.’

Onderwerp: Re: It's been a long time ago {&Yjara} di feb 04, 2014 10:03 pm

Het was half een 's morgens toen Yjara een blik op de klok wierp en schrok. De taart!
Met haar blauwe rok nog in haar handen haastte ze zich naar de oven. De chocoladegeur walmde naar haar toe zodra ze hem opende, snel legde ze een groot bord en een paar doeken op tafel en pakte de taart in. Ze zette een pot thee en zette kopjes, een theepot en schoteltjes klaar. Ze wist dat haar menselijke vriendin van deze taart hield.
Toen ze weer in haar slaapkamer was trok ze de lange witkatoenen blouse over haar hofd en kleedde zich aan. Snel vlocht ze haar lange bruine haar voor een deel in. Toen ze klaar was pakte ze een mand en deed de taart en de rest van de picknick spullen erin. Ze zadelde haar jonge pony op en bond de mand achterop vast. Ze had Thorla nog maar net en hij moest nog leren zonder teugels te gehoorzamen, maar hij was minder eigenwijs dan helemaal in het begin.

Het was drie uur toen ze afsteeg aan de rand van het bos. Ze stopte het klokje terug in de binnenzak van haar schort en haar hand tastte even naar het dolk, het zat in de schede zodat ze zich er niet aan kon snijden.
De Hobbit pakte een lang stuk touw en bond het ene uiteinde vast aan Thorla's hoofdstel, en het andere eind aan een tak, zodat ze rustig kon grazen. Toen spreidde ze een deken uit op de grond en zette de spullen erop.
Vanuit het bos zag ze een Mens. Colette rende naar haar toe. De twee meisjes omhelsden elkaar en Colette zei, ‘Hey, it’s been a long time since my journey.’
"I missed you!" antwoordde Yjara. "I brought your favorite cake for dessert." ze lachtte. Het was een vreemde vriendschap, een Hobbit en een Mens, maar zij en Colette kenden elkaar al sinds hun zevende. Yjara kon nooit erg goed met haar ouders opschieten en toen ze op een keer wegliep en overnachtte op een eilandje in de buurt hoorde ze geritsel en stond ze even later oog in oog met Colette. De twee legden aan elkaar uit wat ze er deden en het duurde niet langer dan een week voor ze echt vrienden waren.
De Hobbit was warm en goed in vrienden maken, maar zo'n goede vriendin als Let had ze nog nooit gehad.

Onderwerp: Re: It's been a long time ago {&Yjara} wo feb 05, 2014 3:50 pm

Ze liep verder naar de rand van het bos, naar de plek waar ze hadden afgesproken. Daar zag ze Yjara als staan, ze was er al. Colette rende naar haar toe, gaf haar een knuffel en zei, ‘Hey, it’s been a long time since my journey.’
Yjara antwoordde, ‘I missed you!’ Er kwam een zachte traan opzetten in de ooghoek van haarzelf. ‘I missed you too, but I’m not going for a long time I think.' Ze glimlachte. Yjara ging verder, ‘I brought your favourite cake for dessert.’ De traan verdween en een grote lach maakte plaats. Mmm.. lekker. Ze ging watertanden bij het denken aan taart. Dat was lang geleden. Ze wist in ieder geval dat er maar één iemand een taart kon bakken als Yjara. Zij zelf. En ze was zo goed, op zich iets wat een Hobbit wel bijstond. Ze was blij dat ze Yjara had leren kennen. Ze waren dikke vriendinnen, Colette wist alles van haar en andersom. ‘Mmm.. that’s not so bad’, zei ze lachend. Toen liet ze het konijntje zien, en zei, ‘I have caught this!’
Ze liep naar de deken die was uitgeslagen op het gras en ging zitten. Ze sloot haar ogen voor een moment en was even weg. Dit was zo fijn. Yjara weer terug, terug in dit zo vertrouwde bos. En weg bij alle nare gebeurtenissen van The Shire. Niet dat ze zelf heel veel nare gebeurtenissen had meegemaakt in The Shire, maar door Yjara wilde ze er niet graag komen. Ze vond het vervelend, en toch was ze ernaartoe gegaan. Ze had haar doortocht gemaakt omdat ze wilde weten hoe het eraan toe ging. Selvay woonde ook daar, maar ze was er beslist niet langs geweest. Ze was alleen even gaan kijken of zijn huis er nog bewoont uitzag. Het huis zag er goed verzorgd uit en ze was vertrokken. Ze wist dat ze het niet had moeten doen. Dit was de echte reden dat ze op doortocht was geweest, maar dat had ze niet aan Yjara vertelt. Ze wilde het nu wel vertellen, maar ze liet achterwege dat het met opzet was geweest. Ze vond het niet nodig dat ze wist dat het opzet was, want na dit gesprek zou ze toch wel begrijpen wat ze uiteindelijk duidelijk wilde maken. Dit was dan geen belangrijke zaak. Ze opende haar ogen en keek naar Yjara. Ze zei, ‘So, how is it with my best friend?’

Onderwerp: Re: It's been a long time ago {&Yjara} di feb 11, 2014 7:43 pm

^{Het was drie uur toen ze afsteeg aan de rand van het bos. Ze stopte het klokje terug in de binnenzak van haar schort en haar hand tastte even naar het dolk, het zat in de schede zodat ze zich er niet aan kon snijden.
De Hobbit pakte een lang stuk touw en bond het ene uiteinde vast aan Thorla's hoofdstel, en het andere eind aan een tak, zodat ze rustig kon grazen. Toen spreidde ze een deken uit op de grond en zette de spullen erop.
Vanuit het bos zag ze een Mens. Colette rende naar haar toe. De twee meisjes omhelsden elkaar en Colette zei, ‘Hey, it’s been a long time since my journey.’
"I missed you!" antwoordde Yjara. "I brought your favorite cake for dessert." ze lachtte. Het was een vreemde vriendschap, een Hobbit en een Mens, maar zij en Colette kenden elkaar al sinds hun zevende. Yjara kon nooit erg goed met haar ouders opschieten en toen ze op een keer wegliep en overnachtte op een eilandje in de buurt hoorde ze geritsel en stond ze even later oog in oog met Colette. De twee legden aan elkaar uit wat ze er deden en het duurde niet langer dan een week voor ze echt vrienden waren.
De Hobbit was warm en goed in vrienden maken, maar zo'n goede vriendin als Let had ze nog nooit gehad.

‘Mmm.. that’s not so bad’, zei Celette lachend. Yjara lachtte ook. Het was echt fijn om Let weer te zien, toen haalde de laatste een konijntje zien, en zei, ‘I have caught this!’
Let liep naar de deken die Yjara had uitgeslagen en ging zitten. Ze deed haar ogen dicht en leek even in zichzelf te keren. Haar neus een beetje in de lucht, haar mond niet volledig gesloten, de zon die tussen de bladeren door op haar gezicht scheen. Yjara kende het gevoel dat het gaf, prettig, maar nu moest ze het konijn van zijn vachtje beroven en een vuur maken. Na een paar minuten opende Colette haar ogen en keek naar Yjara. Yjara, die nu het servies had verdeeld, de vacht had opgerold en bezig was het vuur aan te maken keek terug en hoorde haar vriendin zeggen: ‘So, how is it with my best friend?’ Yjara lachtte. 'Pretty good, I really feel welcome here in Bree.' Ze knikte er bij en wilde de zelfde vraag terug stellen, maar iets hield haar tegen. Ze legde de twee vuurstenen neer en keek Let doordringend aan. 'Whatever it is, you can tell me. You know you can tell me everything, right?'}

Onderwerp: Re: It's been a long time ago {&Yjara} di feb 11, 2014 8:30 pm

^{Ze liep naar de deken die was uitgeslagen op het gras en ging zitten. Ze sloot haar ogen voor een moment en was even weg. Dit was zo fijn. Yjara weer terug, terug in dit zo vertrouwde bos. En weg bij alle nare gebeurtenissen van The Shire. Niet dat ze zelf heel veel nare gebeurtenissen had meegemaakt in The Shire, maar door Yjara wilde ze er niet graag komen. Ze vond het vervelend, en toch was ze ernaartoe gegaan. Ze had haar doortocht gemaakt omdat ze wilde weten hoe het eraan toe ging. Selvay woonde ook daar, maar ze was er beslist niet langs geweest. Ze was alleen even gaan kijken of zijn huis er nog bewoont uitzag. Het huis zag er goed verzorgd uit en ze was vertrokken. Ze wist dat ze het niet had moeten doen. Dit was de echte reden dat ze op doortocht was geweest, maar dat had ze niet aan Yjara vertelt. Ze wilde het nu wel vertellen, maar ze liet achterwege dat het met opzet was geweest. Ze vond het niet nodig dat ze wist dat het opzet was, want na dit gesprek zou ze toch wel begrijpen wat ze uiteindelijk duidelijk wilde maken. Dit was dan geen belangrijke zaak. Ze opende haar ogen en keek naar Yjara. Ze zei, ‘So, how is it with my best friend?’

Yjara had in de tussentijd het konijntje geveld. Dat was toch lief van haar. Haar glimlach verscheen weer toen ze Yjara zag lachen. Ze had echt de liefste vriendin die er kon bestaan. Was het dan ook daarom dat ze zo’n knagend gevoel in haar maag had? Ze wilde het nog altijd achterwegen laten, maar het knagende gevoel zat er nog. Het knagende gevoel van het liegen. Of eigenlijk het achterhouden, want liegen zou ze nooit doen. Nooit, in ieder geval nooit tegen haar vriendin.
Yjara antwoordde, ‘Pretty good, I really feel welcome here in Bree.’ Daarbij knikte ze, en Colette keek haar blij aan. Ze was blij dat Yjara het goed maakte. Het was niet niks voor haar geweest, en ondanks dat ze elkaar al lang kende en dat Yjara prima voor zichzelf kon zorgen was ze altijd een beetje bezorgd geweest om haar. Niet dat ze niets kon, of dat ze helemaal geen respect voor haar had. Meer in de richting dat ze wilde dat alles goed met haar ging, want ze had het recht om een gelukkig leven te leiden.
Toen zei Yjara plots, ‘Whatever it is, you can tell me. You know you can tell me everything, right?’ Het knagende gevoel kwam weer sterker opzetten. Ze moest het nu vertellen anders zou ze haar vriendschap op het spel zetten. Dat wilde ze beslist niet. Ze keek weg en probeerde haar moed te verzamelen. Ze zei zacht, ‘Alright, you’re right, you know me to good.’ Ze keek haar weer even aan en glimlachte ook al was het nu duidelijk te zien dat ze ergens mee zat. Ze ging verder, ‘Come, sit down for a moment, I have to tell you about my journey.’
Ze wachtte tot ze ging zitten. Ze moest zich nog even voorbereiden. Ze draaide haar hoofd weer en sloot haar ogen nog even voor een moment. Ze hoopte dat Yjara haar dadelijk nog als vriendin wilde hebben. Ze had gelogen om de waarheid achter te houden. Tegen haar lieve vriendin, en ze had er eigenlijk heel veel spijt van. Ze was zo blij met haar en ze konden samen echt lachen. Het was altijd een feest als ze samen waren. Of het was exact het tegenover gestelde. Met Yjara kon je lachen en huilen. Maar het was altijd met haar vriendin.}

» _|Yjara|_